radio

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011

Πρώτα ο πολίτης...


Τραγική ειρωνία να ψάχνεις για φαγητό μέσα σε ένα σκουπιδοντενεκέ 
φορώντας μια μπλούζα του πασοκ με μοτο Πρώτα ο πολίτης.
Προετοιμάστε τα μπατσόσκυλά σας καλά γιατί έρχονται μέρες
όμορφες.

Χάρρυ Κλυνν 1983
«Εδώ και δύο χρόνια έχει αρχίσει το μεγάλο κακό που θα μετατρέψει σιγά - σιγά τους Έλληνες σε λαό πιθήκων, σε λαό ψηφοφόρων, δημοσίων υπαλλήλων, καταναλωτών, κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, κομπιναδόρων και συνδικαλισταράδων. Σε είκοσι - τριάντα χρόνια από σήμερα Ανδρέας Παπανδρέου μπορεί να μην υπάρχει. Θα υπάρχει όμως μια Ελλάδα πτωχευμένη κι ένας λαός στα όρια της οικονομικής και της ηθικής εξαθλίωσης»
Χάρρυ Κλυνν (Από την παράστασή του «Αλλαγή και πάσης Ελλάδος», στην μπουάτ «Διαγώνιος» στην Πλάκα, το 1983!)
 απο εδώ

Και κάτι ακόμα από εδώ.
Μια άστεγη κυρία -που είναι γνωστή σε όσους διαδηλώνουν στο Σύνταγμα- μας πλησιάζει και μου ζητάει χρήματα. «Κάθε μέρα σας δίνω» της λέω αποκαμωμένος. «Κάθε μέρα πρέπει να φάω» μου απαντάει ήρεμα.


Η πρώτη φωτογραφία είναι απο το  http://www.oikaltses.com/
Να είναι καλά τα παιδιά που με άφησαν να χρησιμοποιήσω την φωτό.

info about the song

Καλά μπάνια...

Summer Reggae Tunes Vol. 1...Roots Resistencia...

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

No Border Camp....


The NoBorder camp Bulgaria will take place between the 25thand the 29thof August, 2011.Bring your tents, sleeping bags, and good spirits and join us for five days full of demonstrations, workshops, discussions, and fun times.
The topics that will be addressed include:
  • The militarization of the borders;
  • Deterioration of freedom of movement across the Balkan borders;
  • The criminalization of the situation of migrants and refugees in bulgaria;
  • How to organize in ways that will better the human, social, legal, and economic condition of migrants and refugees in Bulgaria and around Europe; the neo-liberal politics that support and enhance the problems mentioned above, and many, many more.
During the No Border camp we will place certain demands that can be separated in two main categories: general demands and immediate goals.

 

General demands:

  • Freedom of movement for all
  • Status for all refugees now
  • Legalization of all immigrants now
  • Decriminalization of migrants
  • End to the militarization of the borders
  • Equal rights for all
  • Closure of all detention centers
  • Replacement of the detention centers with coordination centers that will support migrants’ social, political, and economic emancipation (run with the support of migrants, grassroots initiatives, and the local communities; where decisions are taken by migrants themselves)
  • Wide visibility of migrants in our societies
  • We declare ourselves against the Schengen Area and the continuous building of Fortress Europe

Immediate goals:

  • Interpreters provided for all migrants that cross the border
  • Information concerning migrants’ rights to be distributed to them as soon as they cross the border (in their respective languages)
  • Independent observers to be present during the procedures for asylum as well as during examinations
  • Transparent asylum procedure
  • Social, medical and reasonable financial support in the course of the duration of the procedure and after that

Expected contributions of the camp:

  1. Attracting the attention of the local people, the media, and the international community towards the problems mentioned above.
  2. Expanding the NoBorder network on the Balkans and throughout Europe 
  3. To rise and deepen local solidarity
  4. Monitoring of specific migrants’ cases


One World One Revolution


A coooooooooooooosa



This song will never get off my mind....
Sick Sick Sick Sick Sick.....
To the Soul that i'm thinking when i hear it...
:)

Morning Sunshine Sessions....

Σάββατο 23 Ιουλίου 2011

R.I.P Amy Winehouse



14 September 1983 – 23 July 2011

This fucking year continues to be a killer....

R.I.P

Balkan blood in my veins sessions....

The Anthem...

Morning Sunshine Sessions....

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

Carlo vive,voi sei morti...



R.I.P. CARLO JULIANI 20.7.2001-20.7.2011


Σαν σήμερα ο Carlo Guiliani κειτόταν νεκρός στη πλατεία «Gaetano Alimonda» της Γένοβα. Η σφαίρα του αστυνομικού Mario Placanica ήταν η αιτία που ο τότε 23χρονος Ιταλός έχασε τη ζωή του, διαμαρτυρόμενος με το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης.

Εκείνη την Παρασκευή του 2001, ο Carlo Guiliani βρέθηκε μαζί με χιλιάδες άλλους ανθρώπους απ' όλο τον κόσμο στη Γένοβα για να συμμετάσχει στις διαδηλώσεις κατά των ηγετών της G8. Χιλιάδες όμως ήταν και οι αστυνομικοί που σκοπός τους ήταν να προφυλάξουν την «ομαλή διεξαγωγή» της συνάντησης των ισχυρών του πλανήτη. Οι διαμαρτυρίες των συγκεντρωμένων εξελίχθηκαν σε βίαιες συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομικών. Η σύγχυση που ακολούθησε ήταν μεγάλη και η δραστηριοποίηση των δυνάμεων καταστολής ακόμη μεγαλύτερη απαντώντας δυναμικά στους διαδηλωτές. Δακρυγόνα και χημικά απ'τη μια, ρίψη αντικειμένων και πέτρες, απ’ την άλλη.

Σύμφωνα με την εκδοχή της αστυνομίας, σε αυτά τα αντικείμενα περιλαμβανόταν και ένας πυροσβεστήρας, τον οποίο φέρεται να κρατούσε στα χέρια του ο Carlo με σκοπό να τον εκτοξεύσει κατά ενός αστυνομικού οχήματος. Σε αυτό το όχημα ήταν επιβιβασμένος και ο αστυνομικός Mario Placanica που, βλέποντας τον νεαρό να πλησιάζει το αυτοκίνητο, σήκωσε το όπλο του και τον πυροβόλησε στο κεφάλι, αφήνοντάς τον νεκρό. Αυτό, όμως που ακολούθησε θα μείνει ανεξίτηλο στη μνήμη όλων όσοι παρακολουθούσαν τα γεγονότα είτε από την τηλεόρασή τους είτε ζωντανά. Ενώ ο Carlo ήταν ξαπλωμένος στην άσφαλτο, ο οδηγός του αστυνομικού οχήματος, μετά τον πυροβολισμό, έκανε όπισθεν περνώντας πάνω από το σώμα του νεαρού ακτιβιστή, ξανακινήθηκε προς τα εμπρός περνώντας για δεύτερη φορά από πάνω του και τελικά σταμάτησε λίγα μέτρα πιο κάτω.

Φρίκη και φόβος ήταν τα δύο συναισθήματα που έκαναν όλους όσοι βρίσκονταν στην πλατεία να παγώσουν. Ορισμένοι έτρεξαν να βοηθήσουν τον Carlo, αλλά το αίμα που έρεε στο πρόσωπό του δήλωνε ότι ήταν πια νεκρός.

Ο αστυνομικός που πάτησε τη σκανδάλη τέθηκε υπό κράτηση, για να αθωωθεί στη δίκη που ακολούθησε, καθώς ο δικαστής απεφάνθη πως η σφαίρα χτύπησε τον Carlo μετά από εξοστρακισμό. Όσο για τον οδηγό που πάτησε το κορμί του, το δικαστήριο αποφάσισε ότι δεν μπορεί να ασκηθεί δίωξη εις βάρος του, γιατί ο Carlo Guiliani ήταν ήδη νεκρός όταν πέρασε με το αυτοκίνητο από πάνω του. Ωστόσο, οι γιατροί που εξέτασαν τη σορό του 23χρονου μετά το θάνατό του, διέγνωσαν ότι η καρδιά του Carlo Giuliani χτυπούσε ακόμα και αφού τον πάτησε το όχημα, κάτι που επιβεβαίωσε και ο ιατροδικαστής Marco Salvi. Ο ίδιος ιατροδικαστής κατέθεσε σε μια άλλη δίκη διαδηλωτών της Γένοβα ότι η σφαίρα που χτύπησε τον Giuliani κινήθηκε σε ευθεία γραμμή.

Μετά από 8 χρόνια, στις 25 Αυγούστου 2009, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάσισε ότι ο Mario Placanica βρισκόταν σε αυτοάμυνα τη στιγμή που πυροβόλησε, συνεπώς δεν έκανε κατάχρηση εξουσίας χρησιμοποιώντας υπερβολική βία.

Ο Αμερικανός καταδικασμένος σε θάνατο Mumia Abu-Jamal, σχολιάζοντας την υπόθεση, έγραψε λίγο μετά το θάνατο του Giuliani: «Με αυτήν τη βάρβαρη σφαγή, το μήνυμα που μας στέλνουν είναι ότι η αντι-παγκοσμιοποίηση αποτελεί ποινικό αδίκημα. Το προτεταμένο όπλο εμπρός στο πρόσωπο ενός Ιταλού αναρχικού που έχει καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του, απεικονίζει την κλιμάκωση των επιχειρήσεων των ενόπλων δυνάμεων του κεφαλαίου». Το αμερικανικό περιοδικό «Time», είχε σχολιάσει ειρωνικά τη δολοφονία του Carlo Giuliani τον Ιούλιο του 2001, γράφοντας: «Ό,τι σπέρνεις, θερίζεις ».

Ο θάνατος του 23χρονου ακτιβιστή πυροδότησε την αγανάκτηση πολλών ανθρώπων ανά τον κόσμο ενώ αποτέλεσε παράλληλα έμπνευση για πολλούς νέους και καλλιτέχνες. Συνθήματα στους τοίχους υπενθυμίζουν ότι «ο Carlo ζει» ενώ τραγούδια στη μνήμη του από νεανικά πανκ-ροκ και χιπ χοπ συγκροτήματα αποτυπώνουν τον αγώνα ενός ασυμβίβαστου νέου χαράζοντάς τον ανεξίτηλα στη μνήμη μας.


Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

Ti allo Fovase Pes mou Kai tha Gino...


Τάφος αντάρτη στο Ιράκ και μοιρολόι στη Παλαιστίνη,

τυφλός στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη·

πεινασμένος ιθαγενής στο Μεξικό,
μοναχός στο Θιβέτ κι aboriginal στην Αυστραλία,

τζαμί καμένο από φασίστες στην Ιταλία·

εθελοντής γιατρός απ την Αβάνα

και παιδί στην Τεχεράνη απ ανύπαντρη μάνα·

νεκρός κι άταφος δάσκαλος στη Σομαλία,

κυνηγημένος τούρκος συγγραφέας στη Γαλλία,

εργάτης στα πετρέλαια στη Βενεζουέλα

και στο Μπέλφαστ μια ματωμένη φανέλα·

βραζιλιάνος με 8 σφαίρες στο κεφάλι στο Λονδίνο,
χρήστης που παλεύει για τη σωτηρία,

διψασμένος πρόσφυγας από τη Νιγηρία,

σαρίκι τυλιγμένο σε περήφανο κεφάλι

και μασάτι από αφρικάνικο ατσάλι.

Σφαγμένο θηλυκό απ τους γονείς του στην Κίνα

κι ορφανό σε φαβέλα που πεθαίνει απ την πείνα.
Αλγερινός που ξημερώνεται σε γαλλικά λιμάνια

και μάτια που κοιτούν από πασαμοντάνια·
τούρκος αναλφάβητος που ζει στο Γκάζι

και μορφωμένος Αλβανός που σε τρομάζει·

στο τοίχος της ντροπής stencil απ τον Banksy

κι ο εφιάλτης σου πριν να χαράξει.



Πες μου, τι άλλο φοβάσαι και θα γίνω

Σάββατο 9 Ιουλίου 2011

Resolved Question: Can pigs swim???



Best Answer 

Not only can they swim but they enjoy it too. A pig is unable to sweat so in order to cool down they need mud or better yet water to swim in. Pigs are very smart and believe it or not they try to be clean, its the humans that have made them dirt pigs.




Anyway...


Lyricson's version of superior riddim.
It seems the name of the song is "Let Jah Be Your Guide".
Didn't find a studio version.
So let's see the other versions.

Superior Riddim


One love...
Babylon...
Jah...






Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011

Τουλάχιστον πρόλαβα να ακούσω πριν πέσω, το: «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία»…»


Ανάπηρος έμεινε ο δημοσιογράφος Μανώλης Κυπραίος, από την ωμή βία που ασκήθηκε εναντίον του από τις κρατικές δυνάμεις καταστολής, ενώ κάλυπτε την απεργιακή κινητοποίηση στις 15 Ιουνίου. Συγκεκριμένα, άνδρας των ΜΑΤ πέταξε στοχευμένα μια χειροβομβίδα κρότου λάμψης σε απόσταση αναπνοής από το κεφάλι του, αφού μάλιστα ο συνάδελφος είχε δηλώσει τη δημοσιογραφική του ιδιότητα, με αποτέλεσμα να χάσει την ακοή του και στα δύο αυτιά! Τη βάναυση συμπεριφορά των ΜΑΤ καταδίκασε απερίφραστα το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, ενώ η υπόθεση βρίσκεται ήδη στον Εισαγγελέα. Ο Μανώλης Κυπραίος λοιπόν γίνεται στοιχειοθετημένα ο πρώτος συνάνθρωπός μας που κατά τη διάρκεια των πρόσφατων διαδηλώσεων έχασε εξολοκλήρου μία απ' τις 5 αισθήσεις του και έμεινε ανάπηρος, ως αποτέλεσμα της αστυνομικής βίας. Δηλώνοντας την αμέριστη αλληλεγγύη και συμπαράστασή μας, παραθέτουμε τη συγκλονιστική μαρτυρία που μας έστειλε.
Η συγκλονιστική μαρτυρία του Μανώλη Κυπραίου στον Εξάντα.
«Ήταν κάπου 9 το πρωί στις 15 Ιουνίου, όταν έφτασα με το μετρό στο Σύνταγμα. Αποφάσισα να μη βγω στον κεντρικό χώρο της πλατείας αλλά στην έξοδο της Μεγάλης Βρετανίας. Βγαίνοντας στο πεζοδρόμιο, είδα στη Βασιλίσσης Σοφίας κάτι που με «πάγωσε».
Ένα σιδερένιο τείχος. Ένα τείχος που όμοιό του είχα δει να στήνουν οι πάνοπλοι ισραηλινοί στρατιώτες απέναντι από τους άοπλους Παλαιστινίους αμάχους.

Αμέσως ένα προαίσθημα ανησυχία και ενδόμυχα ένας φόβος αν θέλεις με κυρίεψε. Αυτοί τη φορά ήταν αποφασισμένοι για όλα είπα μέσα μου.
Αυτό με έκανε να είμαι πιο προσεκτικός και πιο επιφυλακτικός. Ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να ξεσπάσει η «φωτιά».
Οι απλοί έλληνες πολίτες που βρίσκονταν εκεί, ήταν και αυτοί προβληματισμένοι με τους αστυνομικούς «ρόμποκοπ» όπως τους ονόμαζαν κοροϊδευτικά, λόγω των ειδικά ενισχυμένων στολών που φορούσαν.
Η ώρα περνούσε όταν ξαφνικά βρισκόμενος στο τέλος της πλατείας Συντάγματος, άρχισε ομοβροντία χημικών, δακρυγόνων και χειροβομβίδων κρότου λάμψης. Μαζική και χωρίς στόχευση. Ο κόσμος πανικόβλητος έτρεχε να κρυφτεί. Και εγώ μαζί τους σε μια γωνιά Μητροπόλεως και Φιλελλήνων. Με το ένα το κινητό για να μεταδίδω με την άλλη η φωτογραφική μηχανή. Τα λεπτά ατελείωτα και μαζί το κλάμα και η δυσφορία στην αναπνοή. «Θα αντέξεις» έλεγα στον εαυτό μου δίνοντας κουράγιο. Βλέπω μέσα από την στοά του υπουργείου Οικονομικών πίσω από τα ΜΑΤ να βγαίνουν κουκουλοφόροι με καδρόνια στα χέρια. «Πάγωσα».
Αυτό δεν πρέπει να το χάσω είπα.
Μα ξαφνικά μπροστά μου σωριάζεται ένας ηλικιωμένος. Δεν το σκέφτηκα ούτε στιγμή. Μαζί με κάποιους άλλους συμπολίτες μας, τον σηκώσαμε και τον πήγαμε στο πρόχειρο ιατρείο στην πλατεία.
Βλέποντας, θυμήθηκα τα πρόχειρα νοσοκομεία εκστρατείας που είχα δει στο Κόσοβο. Πραγματικά πεδίο μάχης μέσα στην πρωτεύουσα της χώρας μου. Της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Συνέχισα. Αυτή τη φορά τα επεισόδια γίνονταν Φιλελλήνων και Ξενοφώντος. Με μεγαλύτερη ένταση. Χωρίς κουκουλοφόρους. Τα ΜΑΤ έριχναν αδιάκριτα και αναίτια χειροβομβίδες κρότου λάμψης και χημικά. Το ίδιο σκηνικό. Κανένα έλεος σε κανέναν. Τα ΜΑΤ χτυπούσαν με τα κλομπ ό,τι κινιόταν. Μια φρενίτιδα οργής και βίας. Σαν κοπάδι καρχαριών.
Αυτό με έκανε να μπω στις αρχές μιας στοάς επί της Φιλελλήνων, να μεταδίδω και να τραβώ φωτογραφίες από εκεί.
Αυτό ήταν το μοιραίο λάθος μου.
Οπισθοχωρώντας μια ομάδα των ΜΑΤ, ο διμοιρίτης με ρωτάει γιατί τραβάω φωτογραφίες.
Και ξέροντας τη διαδικασία του λέω είμαι δημοσιογράφος και του δείχνω την ταυτότητα της Ενώσεως Συντακτών. Μάταια. Αυτό τον εξόργισε.
Αφού με στόλισε σε «άψογα γαλλικά», με δείχνει με το δάκτυλο σε έναν από την ομάδα του. Κατάλαβα πως κάτι θα γινόταν. Αλλά πίστευα πως το πολύ-πολύ να εισέπραττα καμία «βουρδουλιά».
Όχι. Ο ευτραφής άνδρας των ΜΑΤ σε κλάσματα δευτερολέπτων πετάει μπροστά μου μια χειροβομβίδα κρότου-λάμψης.
Όταν η προβλεπόμενη απόσταση έκρηξης είναι 50 μέτρα, καταλαβαίνετε τι έπαθα όταν η έκρηξη έγινε στους 50 πόντους.
Ένιωσα όλο το σώμα μου να τινάζεται, πέφτω μέσα στην στοά και για δευτερόλεπτα νόμιζα πως ήμουν νεκρός.
Λίγο μετά ένιωσα χέρια να με σηκώνουν και θολά να προσπαθώ να τους δω. Δεν μπορούσα όμως να τους ακούσω.
Ήταν ο Γιώργος, ο Τάκης, η Μαρία, η Κωνσταντίνα, ο Νίκος και ο Πρόδρομος, όπως έμαθα μετά. Ζαλισμένος και λουσμένος με λίτρα νερού, προσπαθούσα να συνέλθω.
«Πρέπει να φύγεις να πας στο νοσοκομείο» μου έλεγαν με νοήματα.
Κατάλαβα πως έπρεπε να το κάνω αμέσως.
Με δυσκολία άρχισα να ανεβαίνω την Φιλελλήνων. Για να κατευθυνθώ προς το Ζάππειο και μετά στον Ευαγγελισμό, πεζός.
Μαζί και δεκάδες άλλοι απλοί πολίτες, κάποιοι από αυτούς με τα παιδιά τους που προσπαθούσαν να διαφύγουν.
Εκεί όμως μας περίμενε μια δεύτερη μεγάλη έκπληξη.
Μια ομάδα δειλών (ας μου επιτραπεί η έκφραση) της «Ομάδας Δέλτα» με μηχανές μας περικυκλώνει, όπως οι Ινδιάνοι τη μονάδα του στρατηγού Κάστερ.
Άρχισαν να μας βρίζουν και να μας χτυπούν. Προσπαθώντας να καλύψω έναν άγουρο έφηβο, ήταν δεν ήταν 15 ετών, δέχθηκα απανωτά χτυπήματα στη μέση και τα πόδια, με τις μηχανές να έρχονται επάνω μας με φόρα και μερικά μέτρα πριν από εμάς οι οδηγοί τους να φρενάρουν απότομα.
Κανονικός τραμπουκισμός και «νόμιμη» βία.
Χωρίς ακοή, χτυπημένος και να σφαδάζω από τους πόνους έφτασα στον «Ευαγγελισμό». Όμως δεν εφημέρευε και έπρεπε να πάω στον «Ερυθρό». Στην κατάσταση που ήμουν, ούτε ένα ασθενοφόρο δεν υπήρχε να με μεταφέρει…
Έφτασα με μεγάλη δυσκολία στον Ερυθρό. Οι γιατροί και το προσωπικό της κλινικής ΩΡΛ και οι παθολόγοι ήταν το λιγότερο άψογοι.
Πέρασα δέκα εφιαλτικές ημέρες προσπαθώντας να σώσουν οι γιατροί την ακοή στο δεξί αυτί, πρωτοστατούντος του καθηγητή κ. Βαθυλάκη. Δυστυχώς όμως η ζημιά ήταν πολύ μεγάλη.
Είχε επέλθει πλήρης κώφωση και στα δύο αυτιά. Είχε καταστραφεί πλήρως το βασικό όργανο ακοής ο κοχλίας και στις δύο πλευρές του κεφαλιού.
Ήμουν κωφός…
Οι αστυνομικοί των ΜΑΤ είχαν κάνει καλά τη δουλειά τους. Άφησαν ανάπηρο έναν πολίτη. Και αυτός ήμουν εγώ.
Ο ευαίσθητος και δημοκράτης υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Χ. Παπουτσής δεν καταδέχθηκε ούτε μια συγνώμη να ζητήσει. Ούτε φυσικά ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. κ. Λ. Οικονόμου.
Θα σκέφτηκαν πως ανήκω στις «παράπλευρες απώλειες». Και στα ολιγαρχικά καθεστώτα δεν υπάρχει «συγνώμη» αλλά το: «καλά να πάθεις».
Νομίζω όμως πως ακόμα το πολίτευμά μας ονομάζεται Δημοκρατία.
Τώρα καλούμαι να ζήσω διαφορετικά. Μια διαφορετική ζωή, χωρίς ακοή, με κατεστραμμένα το μέλλον και τα όνειρά μου από τη μανιακή βία των ΜΑΤ, που ένας Θεός ξέρει τι εντολές είχαν.
Τουλάχιστον πρόλαβα να ακούσω πριν πέσω, το: «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία»…»

And as they rape your soul....





Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Summer Vol.1



Morning Sunshine Sessions....

Σάββατο 2 Ιουλίου 2011

Xoris Logia...


There Is Hope After All....

song: Massive Attack - Paradise Circus

Italian subs from here http://www.real-democracy.gr/it/announcement/la-fine-della-paura

Dammi un po’ il tuo scudo
Dai, dammelo, poi te lo ridò
Per avviare una relazione, dai!
Me lo dai e te lo ridò
E allora dammi qualcos’altro, che ne so? Un piccolo manganello magari?
Guardateci bene…che ve né pare? Siamo incappucciati?
Guardate ai nostri visi. Siamo i vostri padri, le vostre madri
Avete reso i vostri genitori orgogliosi, bravi!!!
Non avete genitori che prendono la pensione?
Visto che ridi, se ti consideri bravo, togliti il casco e unisciti a noi
E’ fresco, prendi, dai, dai!
LADRI!!! LADRI!!!
CAMBIA!
SVEGLIATI!
TRASFORMATI!
(Non vi provochiamo, andate via!)
CAMBIA! SVEGLIATI! TRASFORMATI! DISOBBEDISCI!
FERMIAMO I PAGAMENTI
DI TUTTO
F.M.I., BANCHE,
LUCE,TELEFONO, ACQUA
CELLULARI, TANGENZIALE, AUTOSTRADA, METROPOLITANA
TASSE
CAMBIA! SVEGLIATI! TRASFORMATI! DISOBBEDISCI!
( Ribellatevi! I politici ci hanno traditi)
CAMBIA! SVEGLIATI! TRASFORMATI! DISOBBEDISCI!
(Traditori)
(Grecia in Vendita, Sorry, non per me ma per la mia povera mammina)
RIFLETTI!
SE DOMANI SMETTIAMO DI USARE…
I SOLDI CHE LORO STAMPANO…
CHI FALLIRA’?
DISOBBEDISCI!
FERMIAMO I PAGAMENTI DI TUTTO
(Lottiamo per la vittoria,cioè la caduta del governo insieme ai Memorandum. I suoi debiti e tutte le misure antipopolari che ha approvato)
TASSE
QUELLI CON GAS, LACRIME E SANGUE
E TU CON CERVELLO E CON CUORE
RIFLETTI!
(Piazza Syntagma(della Costituzione)
“piazza dei lacrimogeni”)
SE DOMANI SMETTIAMO DI USARE…
I SOLDI CHE LORO STAMPANO…
CHI FALLIRA’?
CAMBIA! SVEGLIATI! TRASFORMATI! DISOBBEDISCI!
FERMIAMO I PAGAMENTI
DI TUTTO
F.M.I., BANCHE,
LUCE,TELEFONO, ACQUA
CELLULARI, TANGENZIALE, AUTOSTRADA, METROPOLITANA
TASSE
LA FINE DELLA PAURA!!!
(NO!!!)

Alites Roufianoi Dimosiografoi...




Πρωταγωνιστές και κομπάρσοι μιας τραγωδίας

Πήρε λοιπόν ο καθένας μας τη θέση του και παρακολουθεί. Γι άλλη μια φορά θεατής της δικής του ιστορίας.
Μόνο που τώρα συνειδητοποιεί μάλλον πως βλέπει καλύτερα. Σαν να καθάρισαν τα μάτια του και βλέπει επιτέλους τα πράγματα ξεκάθαρα, ξεφούσκωτα, ρεαλιστικά.
Αντιλαμβάνεται πως ζούσε σε μια φούσκα και τώρα αυτή έσκασε αφήνοντας τον μετέωρο.

Οι αξιότιμοι αντιπρόσωποι του που υπόσχονταν λαγούς με πετραχήλια όχι μόνο δεν του έδωσαν τίποτα αλλά του πήραν ύπουλα αυτά που με κόπους χρόνων κατέκτησε.

Τον κατάντησαν 50 χρονών κ απολυμένο, με 3 στόματα να θρέψει. 30 χρονών άνεργο να ζητιανεύει από τους γονείς του. 70 χρονών με 300 ευρώ σύνταξη. Φοιτητή που μπαίνει πολλές φορές στο αμφιθέατρο για να τον διδάξουν κάτι σοβαροφανείς καραγκιόζηδες με γραβάτες που τρώνε κ πίνουν για χρόνια στο πλευρό των κυβερνήσεων. Μαθητή που δεν ξέρει ποιο δρόμο να διαλέξει. Μικρές ιστορίες της καθημερινότητας μας, αυτής που τόσο καλά ξέρουμε και τόσο πολύ σιχαθήκαμε. Τους πιστέψαμε αβασάνιστα και μας λήστεψαν. Μας κατέστρεψαν μέχρι και την αξιοπρέπεια μας, ατ! ομική και εθνική. Και τώρα φωνάζουμε όλοι, ουρλιάζουμε σαν τρελοί στις πλατείες μπας κ μας ακούσουν. Αλλά αυτοί συνεχίζουν να μην ακούν…

Και μαζί μ αυτούς φυσικά δεν ακούτε κ εσείς, κύριοι δημοσιογράφοι, Ναι εσείς, εσείς που καμίας εκτίμησης δεν χαίρετε πλέον από τον κόσμο, πρέπει να καταλάβετε πως φταίτε.
Φταίτε γιατί ξέρετε τους συστηματικούς κλέφτες της πολιτικής και δεν τους καταγγέλλετε δημόσια. Φταίτε που παρουσιάζετε μόνο ό, τι συμφέρει και όχι ό, τι αξίζει. Που οι πιο χονδροειδείς αμερικανιές φιγουράρουν στα κανάλια σας ως πρότυπα. Που παραποιείτε την ιστορία, που μοντάρετε, που κόβετε και ράβετε τις ειδήσεις στα μέτρα των πολιτικών, των εταιριών, των διαφημιστών.! Η διαπλοκή σε όλο της το μεγαλείο. Μαζί τα μαγειρεύετε και τα τρώτε καθημερινά. Ντροπή σε όλους σας, συνολικά… 

Και κάπως έτσι, φτάσαμε όλοι μαζί μέχρι τον πάτο. Ο κόσμος βέβαια συνέρχεται από τη νάρκωση στην οποία τον είχατε βυθίσει για χρόνια. Ακούστε τη φωνή του και είτε φύγετε γρήγορα είτε αλλάξτε ριζικά. Δεν αντέχεται άλλο η βρωμιά σας, η υπομονή μας εξαντλήθηκε…

Σημείωση: δεν είμαστε εγκληματίες, ακραίοι, ταραχοποιοί. Μην προσπαθήσετε να μας βάλετε τέτοιες γελοίες ετικέτες.
Είμαστε νέοι, συνειδητοποιημένοι, στοιχειωδώς λογικοί και κυρίως εξοργισμένοι. Γι αυτό μην μας ψάξετε, βρισκόμαστε πλέον παντού κ έχουμε χάσει την ψυχραιμία μας και τις αναστολές μας…

Apo tin selida tou ALTER opou egine i epithesi...
O Polemos Xekinise...
Dialekste Plevra...